Είναι κι αυτή μία από τις μέρες αυτές (τετράγωνα καρπούζια)

Είναι κι αυτή μία από τις μέρες αυτές

Που το μυαλό έχει γίνει πουρές
Και η ψυχή, κομπόστα πικραμύγδαλο
Πηχτή
Το στόμα να κολλάει σαν αηδία
Το σώμα καρναβάλι και κηδεία
Μαζί τα πάντα ένα ευτράπελο
Αχταρμάς
Και να τ ανακατεύεις με κουτάλα σαν τη φασολάδα
Πιο χάλια κι ακόμα πάρα πέρα να πάνε όλα στο διάολο
Κι εγώ μαζί
Να περιμένω την επόμενη μέρα
Σαν την ανάσταση 
Ένας θάνατος κάθε τόσο
Πτώση στο πουθενά

Αυτοκαταστροφή και μηδενισμός
Έτσι για να ερχόμαστε στα ίσια μας
Το σημείο της αναφοράς
Νέκρα
Γαλήνη
Σιωπή
Τουμπεκί ψιλοκομμένο
Πάρε μετά βαθιά ανάσα
Και πάμε ξανά
Μακροβούτι και στην κοιλιά της μάνας μας

- Ποιος δρόμος σ έφερε εδώ γιόκα μου αγαπημένε;
- Επιστροφή και τα λεφτά μου πίσω

Μάνα γιατί με γέννησες το φελέκι μου γαμώ;
Και τραβώ το καζανάκι να πάνε κάτω τα κομμάτια μου
Αλλά όλο και κάτι επιπλέει για να μου χαλά τη σούπα
Είναι και αυτές οι μύγες που έχουνε ξεμείνει από τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα
Τότε που ο Νώε προσάραξε στο Σύνταγμα που είχε γίνει λιμάνι
Και μετά από 300 χρόνια μας έφαγε το μαύρο σκοτάδι

Αλλά τι λέω τώρα;
Κάθε διαδρομή έχει και την αξία και τον λόγο της
Δηλαδή να φτάσεις
Αλλά έλα μου ντε που δε φτάνεις
Πάρα μόνο σε φτάνουν
Μπάτσοι
Παπάδες
Εφοριακοί
Στρατιωτικοί
Δημοσιογράφοι
Δάσκαλοι
Γιατροί
Ελεγκτές
Δικαστές
Πολιτικοί
Της τέχνης κριτικοί
Περιοδικά με μόδες, κούρσες, σπίτια και ποδόσφαιρα
Νεκροθάφτες και Τζεντάι
Ντάι μάδερ φάκερ, ντάι

Η ψυχή είναι χωνί
Που ρουφάει κάθε πορδή
Άστα χέστα παλικάρι
Κι άλλες τρύπες στο ζωνάρι
Πως να αλλάξει η εποχή
Που είμαστε όλοι κουφοί
Τρομαγμένοι και μουγκοί
Άβουλοι παθητικοί
Κι άλλοι φεύγουν για τον Άρη
Κι άλλοι τραγουδούν Χατζή
Τρύπες και κομμουνιστή
(άσμα στο ραδιόφωνο του αυτοκινήτου)

Έφτασα λοιπόν
Βάζω νεκρά
Ανοίγω την πόρτα και τι να δω;

Τετράγωνα καρπούζια!


...